Bağımsız Örneklemler t-testi
Kodeks Editör
Güven aralıkları
Bu bölümde neler bulabilirsin?
1. Bölüm: Bağımsız örneklemler t-testinin tanımı
2. Bölüm: Bağımsız örneklemler t-testinin varsayımları
3. Bölüm: Hipotez testi
4. Bölüm: Etki büyüklüğünün hesaplanması
5. Bölüm: Bağımsız örneklemler t-testi için araştırma amaç cümlesi
6. Bölüm: Örnek
7. Bölüm: SPSS uygulaması
8. Bölüm: Sonuçların yorumlanması
9. Bölüm: Sonuçların raporlanması
10. Bölüm: Kaynakça
11. Bölüm: Akış şeması
2. Bölüm: Bağımsız örneklemler t-testinin varsayımları
3. Bölüm: Hipotez testi
4. Bölüm: Etki büyüklüğünün hesaplanması
5. Bölüm: Bağımsız örneklemler t-testi için araştırma amaç cümlesi
6. Bölüm: Örnek
7. Bölüm: SPSS uygulaması
8. Bölüm: Sonuçların yorumlanması
9. Bölüm: Sonuçların raporlanması
10. Bölüm: Kaynakça
11. Bölüm: Akış şeması
t-testinin
en sık kullanılan çeşitlerinden biri bağımsız
iki grubun (kadın-erkek gibi) ortalamalarının karşılaştırılması testidir
(Howell, 2008, s. 326; Kalaycı, 2010, s. 37). Genellikle kontrol-deney gruplu
deneysel çalışmalarda sıkça karşımıza çıkan bu t-testi sonucunda 2 grubun
ortalamaları “bir miktar” farklı çıkacaktır. Ancak burada iki ortalama
arasındaki farkın gerçekte fark yaratacak kadar büyük olması beklenmektedir.
Tek
yönlü (µ1 > µ2 )
veya çift yönlü (µ1≠µ2 ) biçimde hipotez testleri kurulabilir. Eğer
araştırmadaki amaç gruplar arasında yöne bakılmaksızın fark bulmaya yönelik ise
o zaman çift kuyruklu t-testi, bir grubun diğerinden fazla/az olduğu tespit
edilmek isteniyorsa tek kuyruklu t-testi uygulanmalıdır (Kalaycı, 2010, s. 37).
Uyarı:
Araştırma hipotezi tek yönlü kurulmuş olsa da SPSS, sonuç çıktılarındaki
tablolar iki yönlü hipotez testlerine göre verildiği için sonuçlar dikkatli
değerlendirilmelidir. Bu tip durumlarda tablo t değerine bakarak karar vermek
daha güvenilir sonuçlar vermektedir. Ancak Minitab ve Jamovi gibi bazı
istatistik programlarında alternatif hipotezini dolayısıyla yokluk hipotezini
de değiştirme imkânı bulunmaktadır. Böylece tek yönlü hipotez testi
uygulanabilir.
A. Bağımlı
değişkenlere ait ölçümler aralıklı veya oranlı ölçekler ile toplanmıştır
(Büyüköztürk, 2015, s. 39). Örneğin; zeki testi ölçeği puanı (0-120), matematik
sınavı puanları (0-100).
B. Ortalama
puanları karşılaştırılacak örneklemler ilişkisizdir (Büyüköztürk, 2015, s. 39).
İki grubun verileri birbirinden bağımsız olarak toplanmıştır.
C. Dağılımın
normalliği
t-testi
yapabilmek için en önde gelen varsayım örneklemlerin alındığı evrenlerin
dağılımlarının normal olmasıdır. Bu varsayım tüm parametrik testlerde
bulunmaktadır. Bu varsayımın sağlanabilmesi için en azından ortalama
farklarının örneklem dağılımının normal dağılıma uygun olması beklenir (Howell,
2008, s. 335).
UYARI:
Bazı araştırmacılar örneklem grup büyüklüklerinin 30'u geçmesi durumunda
merkezi limit teoremi gereğince dağılımın normallik göstereceğini iddia ederler
(Howell, 2008, s. 335). Ancak böyle bir eşik değeri vermek araştırmacıyı
yanıltabileceğinden dolayı örneklem büyüklükleri ne olursa olsun dağılımların
normalliği birkaç yöntem ile kontrol edilmelidir.
Normallik
kontrollerinde kullanılacak yöntemler:
· Histogram,
gövde-yaprak diyagramı, normal Q-Q grafiği yardımıyla dağılımı görselleştirerek
ortaya çıkan şeklin çan eğrisine dolayısıyla normal dağılıma uyup uymadığı
kontrol edilir.
· Veri setindeki
gruplara ait aritmetik ortalama, mod (tepedeğer) ve medyan ölçüleri
hesaplanarak bu değerlerin birbirine benzer olup olmadığına bakılır. Eğer
aritmetik ortalama, mod ve medyan değerlerinin birbirine yakın değerler çıkmış
ise normallik için bir kanıt elde edilmiştir (Güriş ve Astar, 2015, s. 179).
· Her grup için
dağılımın çarpıklık ve basıklık değerlerine bakılır. Normal dağılım gösteren
verilerde çarpıklık ölçüsü 0, basıklık ölçüsünün 3 olması gerekmektedir. Ancak kabul
edilebilir sınırlar farklı kaynaklarda farklı biçimde verilmiştir.
· Normal
dağılımın kontrolü için geliştirilmiş bazı testler mevcuttur (Örneğin
Kolmogorov- Smirnov, Shapiro Wilks….).Bu testlerin yokluk hipotezi “dağılım
normal dağılımdır” biçimde kurulmuştur ve alternatif hipotezi de “dağılım
normal dağılım değildir” şeklinde ifade edilmiştir. Normallik testlerinde çıkan
sonuçların p-değeri 0,05’ten küçük ise yokluk hipotezi reddedilir. Bu durum ise
dağılımın normal dağılım olduğuna dair yeterli kanıt bulunmadığını gösterir.
Diğer taraftan, p-değeri 0,05’ten büyük çıkar ise yokluk hipotezini
reddedemeyiz. Bazı araştırmacılar (Akbulut, 2010, s. 46) Kolmogorov- Smirnov
testinin normallik için kullanılmasını sakıncalı bulurken Güriş ve Astar (2015,
s. 180) örneklem büyüklüğü 50'in üzerinde olduğu durumlarda tercih edilmesi
gerektiğini söylemişlerdir. Ayrıca Shapiro-Wilk testinin diğer normallik
testlerine göre daha güçlü olduğu ifade edilmiştir (Şenoğlu ve Acıtaş, 2014, s.
43). Bu testler SPSS, Minitab ve Jamovi’de nasıl yapılır?
· Yapılan
kontroller sonrasında normal dağılıma uygun olmayan bir grafik çıkar ise ve
parametrik t-testi yapmak isteniyorsa bu durumlarda
transformasyonlar/dönüşümler yapılarak dağılım normelliğe yakınsanabilir. Sağa
çarpık bir eğri bulunduğunda karekök veya logaritmik dönüşümü yapılması
gerekirken, sola çarpık bir dağılım için üssel veya 1/x dönüşümünün uygulanması
doğrudur (Güriş ve Astar, 2015, s. 180).
D. Varyansların
homojenliği
- Varyansların homojen olması demek örneklemi alınan evrenlerin varyanslarının aynı veya benzer olmasıdır. Aynı şekilde, örneklemi alınan evrenlerin varyanslarının birbirinden çok farklı olması durumunda varyanslar heterojendir yorumu yapılabilir (Howell, 2008, s. 334).
- Standart bağımsız örneklem t-testi formülünün kullanılabilmesi için bağımsız 2 grubun varyanslarının homojen olması beklenmektedir. Alınan iki grubu evrenlerinin varyansları aynı değilse ne yapılmalıdır?
- Eğer bu iki varyanstan biri diğerinin 4 katından fazla değil ise ve grupların örneklem büyüklükleri eşit veya eşite yakın ise o zaman varyansların homojenliği durumundaki gibi analiz yapılabilir. Ancak varyansların birbirine oranı 4’ten fazla veya örnekleme büyüklükleri arasındaki fark oldukça büyük ise o zaman farklı yöntemler ile hesaplanan t-testi sonuçları temel alınmalıdır. SPSS böyle durumlara karşı düzeltmeler yaparak sonuçlar vermektedir.
- Varyansların homojenliğini test etmek için bazı testler geliştirilmiştir (Örn: Levene testi, Cochan ve Bartlett gibi). Bunların arasında en çok kullanılanı Levene testidir. Levene testi bir F dağılımı yardımıyla iki gruba ait evrenlerin varyanslarının homojen olup olmadığını test eder (Güriş ve Astar, s. 183). Bu testin yokluk hipotezi (H0: σ12= σ22) iki varyansın eşit olduğu biçiminde kurulur. Tam tersi şekilde, alternatif hipotez (HA: σ12≠ σ22) varyansların eşit olmadığını gösterir. Böyle bir test sonucunda çıkan p-değeri alpha anlamlılık derecesi olan 0,05'ten küçük ise yokluk hipotezi (varyansların eşitliği) reddedilir. Bu durumda örneklemi alınan iki grubun varyanslarının eşit olmadığına dair yeterli bilgi vardır.
Uyarı:
Levene testi uygulayabilmek için alınan grupların birbirinden bağımsız olması
gerekmekte ve bu örneklemelerin aldığı evrenin dağılımı normal dağılım
göstermelidir (Güriş ve Astar, s. 183). Bu sebepten, bağımsız örneklemler
t-testi için varyanslar kontrol edilirken önce normalliğe sonra varyansların
homojenliğine bakılması tavsiye edilir.
Hipotezlerin oluşturulması
yokluk hipotezi ;
H0: µ1=µ2 (µ1 : 1. Grubun ortalaması ,µ2:
2. Grubun ortalaması)
H0 : µ1-µ2
= 0
Alternatif hipotez;
HA : µ1≠µ2
HA : µ1 -
µ2 ≠ 0
Anlamlılık seviyesinin belirlenmesi
Anlamlılık seviyesi olan
alfa 0,05 ( ya da farklı bir değer) olarak seçilir.
Test istatistiğinin elde edilmesi
t-testi formülünden
t-değeri hesaplanır.
İstatistiksel kararın verilmesi
Formüller ile hesaplanan t
değeri tablo değeri ile karşılaştırılarak sıfır hipotezinin ret edilip edilmeyeceğine
karar verilir.
İki
örneklem t-testi için hesaplanan etki büyüklükleri için belirlenmiş kritik
değerler aşağıdaki tabloda verilmiştir. Ancak unutulmamalıdır ki bu değerler
genel bir değerlendirme için verilmiş olup dikkatli olarak yorumlanmalıdır
(Huck, 2008, s. 246).
Yöntem | Küçük etki | Orta etki | Büyük etki |
---|---|---|---|
Cohen's d | ,20 | ,50 | ,80 |
Eta | ,10 | ,24 | ,37 |
Eta-kare | ,01 | ,06 | ,14 |
Omega-kare | ,01 | ,06 | ,14 |
Kısmi Eta-kare | ,01 | ,06 | ,14 |
Güven aralıkları
CI,95 = (M1-M2) +- t,05 . SM1-m2 alfa = 0,05 alındığındaki güven
aralığını verir.
Okul yöneticilerinin sosyal-duygusal eğitim
liderliği becerilerine ve algı yönetimi kullanım düzeylerine yönelik ilkokul ve
ortaokul öğretmenlerinin görüşleri cinsiyete göre anlamlı fark oluşturmakta
mıdır? (Uylas, 2017, s. 5)
Bağımlı değişken: Okul yöneticilerinin sosyal-duygusal eğitim liderliği
becerilerine ve algı yönetimi kullanım düzeylerine yönelik ilkokul ve ortaokul
öğretmenlerinin görüşleri
Bağımsız değişken: cinsiyet ( Kadın ve Erkek) , 2 grup
Örnek:
Lise öğrencilerinin siber mağduriyet düzeylerinin cinsiyetlere göre farklılaşıp
farklılaşmadığını merak konusu olabilir. Böyle bir durumda siber mağduriyet
ölçeği ile sürekli bir bağımlı değişkene sahip oluruz. Cinsiyet değişkeni ise
kadın ve erkek olarak kategorik bir değişken olarak tanımlanabilir ve cinsiyet
değişkeni bir grup değişkenidir. 322 lise öğrencisi üzerinde yapılan çalışma
sonuçları bağımsız örneklemler t-testi veri dosyasında bulunmaktadır. Veri seti için tıklayınız.
SPSS’de t-testi yapabilmek için Analyze sekmesinden compare means üzerine gelince independent samples t-test tercih edilir. Bağımsız değişken olan grup değişkeni grouping variables kısmına
atılır. Bağımlı değişken ise test variable(s) kutusuna atılır. OK butonuna basılarak analiz yapılır.
Bağımsız örneklemler t-testinin Jamovi yazılımı ile uygulaması aşağıdaki gibidir.
Lise
öğrencilerinin siber mağduriyet düzeylerinin cinsiyet değişkenine göre değişip
değişmediğini ortaya koyabilmek için bağımsız örneklemler t-testi
uygulanmıştır. t-testi sonuçları kız öğrenciler ile erkek öğrencilerin siber
mağduriyet düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark göstermemiştir
(p > ,05). Sonuç olarak, cinsiyet
değişkeni lise öğrencilerinin siber zorbalık düzeyleri üzerinde anlamlı bir
etkiye sahip değildir.
Tablo
Siber Zorbalık Düzeyinin
Cinsiyete Göre t-test Sonuçları
Cinsiyet
|
||||||||
Kadın
|
Erkek
|
t
|
df
|
p
|
||||
Siber Zorbalık
|
60,63
|
59,80
|
-,65
|
320
|
,51
|
|||
Not. * p < ,05
Not. Yukarıdaki
tablo APA 6 stilinde hazırlanmıştır.
Bu tablonun Word haline
ulaşmak için tıklayınız.
Akbulut, Y. (2010). Sosyal bilimlerde
SPSS uygulamaları: Sık kullanılan istatiksel analizler ve açıklamalı SPSS
çözümleri. İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma
deseni. Ankara: Pegem
Yayıncılık.
Güriş, S., & Astar, M. (2015). Bilimsel araştırmalarda SPSS ile istatistik.
İstanbul: Der Yayınları.
Howell, D. C. (2008). Fundamental
statistics for the behavioral sciences. Boston: Nelson Education.
Huck, S. W. (2008). Reading
statistics and research. New York, NY: Pearson.
Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok
değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Şenoğlu, B., & Acıtaş, Ş. (2014). İstatistiksel deney tasarımı: Sabit etkili
modeller. Ankara: Nobel Yayınları.